Norbert Roose

Gisteren

De harde kerkbank voert me meteen terug naar toen.
Twee vuurtjes doen hun uiterste best
om de kilte te verjagen.
Vooraan klinkt gestommel achter een gordijn.
Flauwe lichtjes verspreiden de schaduwen
van het vezelend en kuchend publiek.
De torenklok galmt acht keer,
het gordijn schuift langzaam open.
De harmonie zet zachtjes in,
het koor verwarmt de harten.
De oude kerk verrijst van onder het stof
en gaat in vrede en voldaan
de stille nacht in.

23 december 2013