Norbert Roose

eenzaam is ze uitgedoofd

haar aardse tent heeft ze

achtergelaten op het witte laken

gevouwen handen als perkament

vertolken uitgestorven woorden

uit een bange strijd

in afwezigheid van haar geliefden

haar nazaten zijn dag en nacht

in conflict met afmattende opwellingen

van onterechte schuldgevoelens

zij die ze ter wereld bracht

blijven terneergeslagen achter

in hun diepste teleurgesteld in covid-19

die hen op een lugubere wijze kraakt

Krabbels Tres

6 mei 2020