Norbert Roose

Reeds een halve eeuw

de klok in de toren galmt twee keer

de straat herademt in zondagsrust

onbewust klopt mijn hart wat sneller

 

de stoel staat dicht tegen het venster

met wat moeite zie ik het voetpad

tussen vensterbank en gordijn

 

van achter de hoek komt beweging

twee zwarte hakjes en elegante benen

kiezen de richting van mijn ouders huis

 

nog voor de bel gaat open ik de deur

verliefde armen smelten in een knuffel

in het tofste dorpje uit mijn jeugd

 

20 januari 2015