Norbert Roose

De halte voor de terminus

Tijd en gebeurtenissen lopen

hand in hand als een sneltrein.

De plotse confrontatie met

vreemde lakens en de geur

van medicatie dompelen me onder

in een zee van vragen.

 

Tussen slapen en waken

passeert in flitsen

mijn levensrevue.

Gisteren is geregistreerd

als onbeschreven blad,

een etmaal zonder letters

gehuld in zware mist.

 

 

Revalideren is nu de opdracht.

Alles terug aanleren en opnieuw proberen.

Dit zijn de ingrediënten van de dag.

Relativeren is de nieuwe sleutel.

Rust en aanvaarding reizen mee

tot mijn laatste adem.

 

11 juli 2014